Wij schilderen, schrijven, illustreren en af en toe maken we een Eendagsvliegje.
Om met het allerbelangrijkste te beginnen: Marks moeder.
Zij keek onze eerste drie filmpjes (met moeite gaf ze toe), maar na de derde, vertelde ze ons, was het echt over en klaar wat haar betreft.
‘Ik luister niet meer naar dat geouwe… van jullie,’ waren haar exacte woorden.Tja, de uitdrukking ‘van je familie moet je het maar hebben,’ kon eindelijk weer eens uit de kast worden gehaald (ook al een uitdrukking!).
Mark en ik konden er wel om lachen.Maar het betekende ook onze eerste afvallige. Een dramatische kijkcijferdaling werd meteen zichtbaar op youtube ;)) Maar Mark en ik lieten het er niet bij zitten! We maakten meteen een nieuw filmpje: minder geklets, meer harde actie (bijna een echte Quinten Tarentino film…).Dus…
Kijk! Naar Marie-Louise en Mark! Worstelend met Eendagsvlieg ! Met pen en inkt ! Met een onesie! En elkaar! Zoiets dus. Enne… Mamma van Mark? Hallo? Ben je daar nog? Zin om te kijken? We hebben ons leven namelijk geprobeerd te beteren. En eerlijk toegegeven, we zijn gewoon kletsziek, maar we hebben ons best gedaan. Ik heb zelfs je zoon z’n mond gesnoerd, om het gepraat tot een minimum te beperken.
UPDATE: tot op heden weet de moeder van Mark niet dat ze prominent in dit filmpje zit (inderdaad, ze kijkt nog steeds niet). En nee, wij hebben het haar ook niet verteld. We zijn heel benieuwd of ze er ooit achter komt…
Geef een reactie